Zabawa jest sposobem do osiągnięcia przez przedszkolaki sprawności poznawczych, motorycznych i językowych, które wpływają na ich ogólny rozwój. Wykorzystywanie gier i zabaw językowych w oparciu o różnorodne metody dostarczają dzieciom nie tylko ogólnej wiedzy o języku obcym, ale także pozwalają na stosowanie tej wiedzy w obszarze praktycznym.
Zabawa może pełnić odmienne funkcje; począwszy od poznania rzeczywistości, aktywności w życiu społecznym po zaspokojenie potrzeb i pogłębianie zainteresowań.
W literaturze podział zabaw jest różnorodny, jednakże najczęściej wyróżnić zabawy tematyczne, konstrukcyjne, ruchowe i dydaktyczne.
Zabawy tematyczne są niezwykle popularne wśród dzieci w wieku przedszkolnym, ponieważ ich  zadaniem jest twórcze odgrywanie określonych ról. Uspołeczniają poprzez naśladowanie czynności zaobserwowanych w bliskim otoczeniu.
Najmłodsze dzieci ograniczają się do zabawy wokół jednego elementu. Wraz z wiekiem stają się one bardziej złożone. Istotne są monologi lub dialogi podczas wcielania się w określone role, gdyż scalają funkcje fizyczne i psychiczne.

Zabawy konstrukcyjne pobudzają wyobraźnię, rozwijają kreatywność oraz sprawność manualną. Wspomagają rozwój spostrzegawczo – ruchowy wynikający z czynności manipulacyjnych. Polegają na tworzeniu różnych obiektów (najczęściej z klocków) lub na składaniu / rozkładaniu przedmiotów na elementy składowe. Zabawy tego typu uczą obserwacji, skupienia uwagi, a także cierpliwego wykonywania zadań.

Zabawy ruchowe rozwijają motorykę ciała dzieci, zaspokajają potrzebę ruchu. Ćwiczą sprawność i wzmacniają siłę oraz uczą dostosowywania się do określonych reguł np. poprzez częstą zmianę miejsc. Przykładem może być taniec, gra w piłkę, wspinanie się czy skakanie.

Zabawy dydaktyczne wnoszą wartości kształcące. Są one opracowywane przez dorosłych i prowadzą do rozwiązania konkretnego zadania. Dzieci nabywają nowe umiejętności zdobywając wiedzę o świecie poprzez rozumowanie, analizę i syntezę oraz porównywanie cech przedmiotów.

Wszelkie zabawy językowe oparte na elementach gimnastyki, fizycznej aktywności czy metody reagowania całym ciałem będą atrakcyjne i chętnie podejmowane przez najmłodszych. Celem gier i zabaw stosowanych w nauczaniu dzieci jest przede wszystkim łączenie produkcji językowej z czynnościami motorycznymi. Dzieci mogą wykonywać polecenia nauczyciela: Stand up! Sit Down! Jump! i inne. Przy takich czynnościach ruchowych można wykorzystać rozmaite piosenki, podkłady muzyczne, akompaniamenty lub wierszyki.

Dzięki wielostronnej aktywności językowej dzieci na zajęciach można wprowadzać takie działania jak rysowanie, kolorowanie, klejenie, wycinanie, układanie elementów. Współwystępowanie ćwiczeń ustnych z ćwiczeniami plastycznymi czy manualnymi rozwija wyobraźnię i zachęca do dalszej nauki.

Opracowała mgr Justyna Kamińska

Literatura:

1. Chauvel D. i in., Język angielski w przedszkolu i szkole podstawowej, Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Warszawa 2005.
2. Dolakova S., Playing English. Zabawy z angielskim, Wyd. REA, Warszawa 2007.
3. Górny H., Język angielski dla przedszkolaków, Wyd. Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2005.
4. Iluk J., Jak uczyć małe dzieci języków obcych?, Wydawnictwo Gnome, Katowice 2002.